Typ widmowy: M9 (Czerwony karzeł, najchłodniejszy)
Temperatura powierzchniowa w przedziale: 2,400–3,700 K
IR – Źródło fal podczerwieni
Mag: 15.35
Gwiazdy klasy M występują zdecydowanie najczęściej. Około 76% gwiazd widmowego ciągu głównego w sąsiedztwie Słońca (klasa G) to właśnie gwiazdy klasy M (czerwone karły), mają tak niską jasność, że nie sposób dostrzec je nieuzbrojonym okiem, chyba że w wyjątkowych warunkach.
Najjaśniejszą znaną gwiazdą ciągu głównego klasy M jest M0V Lacaille 8760, jasności 6,7mag (graniczna jasność dla typowej widzialności gołym okiem w dobrych warunkach jest zwykle podawana jako 6,5mag). Zatem, jest bardzo mało prawdopodobne, aby w najbliższym czasie mógł pojawić się jakikolwiek jaśniejszy przykład gwiazdy klasy M. Chodź całkowicie tego wykluczyć nie można.
Jak widać na przykładowym zdjęciu, teleskopem o ogniskowej 420 [mm], jasności F2.8 oraz czułą kamerą RGB, odpowiednio długo naświetlając wybrany obszar nieba, można zarejestrować gwiazdy typu widmowego M (najchłodniejsze, czerwone karły) o bardzo niskiej jasności (15.35 mag) z bardzo wyraźną ich prezencją w całym kadrze.
Warto zauważyć, że czerwone karły wypalają się bardzo powoli, a to znaczy, że potrafią być bardzo, bardzo stare w stosunku do pozostałych typów gwiazd.
ASAS 053739-0146.3 / USNOA2 0825-01610019 – Gwiazda zmienna typu Mira Cet
Opracowanie własne bazujące na dostępnych źródłach:
Informacje techniczne
- Sprzęt: ATIK Horizon, Hypergraph TS 420mm f/2,8 OTA PH6, iOptron CEM25p po małym własnym tuningu
- Skład: APP,
- Obróbka: APP + RT + GIMP + dodatki (Linux),
- Lights: 170 x 60[s] (2h 50min.),
- Klatki kalibracyjne: Flat, Bias, Darks
