M42 Mgławica Oriona
Najbliższy żłobek M42, czyli Wielka Mgławica w Orionie, to niekwestionowana królowa zimowego nieba. Położona zaledwie 1344 lata świetlne od Ziemi, jest najbliższym nam obszarem masowego formowania się gwiazd. Ze względu na swoją bliskość i jasność (widoczna gołym okiem), pozwala na szczegółową analizę procesów niszczenia i tworzenia materii, które w innych galaktykach są dla nas niewidoczne.
Artykuł ten prezentuje dwa różne podejścia do tego samego obiektu, ukazujące jego złożoną naturę: otaczające go ciemne pyły oraz energetyczne serce.
Płaszcz z pyłu (Struktury Zewnętrzne)
Patrząc na głębsze partie zdjęcia, widzimy, że M42 nie jest zawieszona w próżni. Jest częścią gigantycznego Obłoku Molekularnego w Orionie (OMC-1).
-
Ciemne mgławice: Szare, „brudne” struktury okalające jasne centrum to gęsty pył międzygwiezdny. To materiał budulcowy, który jeszcze nie został zjonizowany przez gwiazdy.
-
Kontekst: Widać tu dynamikę walki światła z materią. Promieniowanie z centrum „wypycha” i rzeźbi te obłoki, tworząc fale uderzeniowe w ośrodku.
Silnik Mgławicy i H-alpha
Drugie zdjęcie (+ kolejne) ujawniają zupełnie inną fizykę – jonizację i jądro.
-
Kolor czerwony: Dominująca czerwień to sygnatura wodoru (linia H-alpha). Świadczy ona o wysokiej energii w tym rejonie.
-
Gromada Trapez (Theta-1 Orionis): W samym centrum, często przepalanym na amatorskich zdjęciach, znajduje się gromada młodych, masywnych gwiazd – Trapez. To te cztery główne gwiazdy (A, B, C, D) są „silnikiem” całej mgławicy. Ich potężne promieniowanie UV oświetla gaz na dystansie setek lat świetlnych i wydrążyło widoczną „jaskinię” w centrum obłoku, którą widzimy na zdjęciu.
Wyzwanie Techniczne
Dynamika Tonalna (HDR) M42 jest jednym z najtrudniejszych obiektów do poprawnego naświetlenia ze względu na ekstremalną rozpiętość tonalną. Różnica jasności między jądrem (Trapezem) a zewnętrznymi pętlami pyłowymi jest tak duża, że matryca aparatu nie jest w stanie zarejestrować ich na jednej ekspozycji. Aby pokazać środek mgławicy (nieprzepaloną białą plamę) oraz słabe zewnętrzne welony, konieczne jest zastosowanie techniki HDR (High Dynamic Range) lub maskowania warstw, łącząc krótkie czasy naświetlania (dla jądra) z długimi (dla tła).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielka_Mg%C5%82awica_w_Orionie
Zdjęcie pierwsze: Październik 2019 r.
Skład: APP (13 klatek)
- Obróbka: Raw Therapee + GIMP v2.10 + dodatki (Linux)
- Lights: 13 x 600[s], ISO-400;
- Bias, Flats
Zdjęcia kolejne:
- Skład: Astro Pixel Processor,
- Obróbka: GIMP v2.10.14 + dodatki, RawTherapee 5.6,
- Lights: 21 x 60[s] ISO 1600,
- Flats: 20, ISO-1600,
- Darks: 9, ISO-1600,
- Bias: 20, ISO-1600
