Widmo w radioteleskopie
IC 1848 Mgławica Dusza dla współczesnego astrofotografa obiekt ten jest znany ze względu na swój kształt towarzyszący pobliskiemu „Sercu”. Jednak dla nauki jest to przede wszystkim Westerhout 5 (W5). Został on po raz pierwszy skatalogowany w latach 50. XX wieku przez holenderskiego astronoma Garta Westerhouta, nie za pomocą teleskopu optycznego, ale radioteleskopu. W5 jest silnym źródłem promieniowania radiowego, co wskazuje na obecność ogromnych ilości zjonizowanego gazu, niewidocznego dla ludzkiego oka, a doskonale rejestrowanego przez współczesne matryce w paśmie wodoru (H-alpha).
Jest sąsiadką Mgławicy Serce (IC 1805), a razem tworzą słynny kompleks „Serce i Dusza”. Mgławica Dusza rozciąga się na obszarze około 100 lat świetlnych, a jej charakterystyczne, świecące struktury są kształtowane przez intensywne promieniowanie młodych, gorących gwiazd, które tam powstały. Dzięki swojej fotogeniczności, IC 1848 jest popularnym i wdzięcznym celem dla astrophotografów, zwłaszcza przy użyciu filtrów wąskopasmowych (np. Hα, OIII i SII).
IC 1848 – Mgławica Dusza
Znajdująca się w konstelacji Kasjopeja w ramieniu Perseusza, w odległości około 6000 lat świetlnych od Ziemi. Nazwą IC 1848 (również OCL 364) określa się też powiązaną z Mgławicą Dusza otwartą gromadę gwiazd, która podświetla mgławicę. Jasność jej to 6,5 magnitudo.
Obie też emitują jasne czerwone światło wzbudzonego wodoru.
Struktura
Kosmiczne Bąble – Patrząc na zdjęcie, nie widzisz płaskiej plamy, ale trójwymiarowe kawerny. Mgławica ta składa się z gigantycznych bąbli wyżłobionych w ośrodku międzygwiezdnym.
-
Centrum: Znajdują się tu masywne gwiazdy gromady IC 1848.
-
Mechanizm: Ich wiatr gwiazdowy i promieniowanie „oczyszczają” przestrzeń wokół siebie, pchając materiał na zewnątrz.
-
Krawędzie: To właśnie tam, na granicach tych bąbli (widocznych jako jaśniejsze, kontrastowe krawędzie na zdjęciu), gaz zostaje skompresowany.
Indukowane formowanie gwiazd (Triggered Star Formation) To zdjęcie dokumentuje proces „sztafety pokoleniowej”. Ciśnienie wywierane przez masywne gwiazdy z centrum zagęszcza gaz na obrzeżach mgławicy. W tych zagęszczeniach dochodzi do kolapsu grawitacyjnego i narodzin nowych gwiazd. W szczególności we wschodniej części mgławicy (często nazywanej „Głową” lub „Embrionem”) astronomowie zidentyfikowali liczne EGGs (Evaporating Gaseous Globules) – gęste kokony gazowe, w których wciąż formują się protogwiazdy, chronione przed niszczącym UV swoich starszych sąsiadów.
IC 1848 – Mgławica Dusza – zredukowana jasność gwiazd
Wyzwanie fotograficzne
IC 1848 jest obiektem o niższej jasności powierzchniowej niż sąsiednia Mgławica Serce. Wymaga dłuższego czasu integracji, aby wydobyć subtelne struktury pyłowe wewnątrz „bąbli”, a nie tylko jasne krawędzie. Kluczowe jest tu odseparowanie sygnału mgławicowego od gęstego pola gwiazdowego Drogi Mlecznej w Kasjopei (tzw. star reduction), aby uwydatnić strukturę gazu.
Intensywność gwiazd zmniejszyłem za pomocą programu GIMP.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Dusza









