17 Cygnus – Piękno w geometrii
W astrofotografii często szukamy rozległych struktur, ale to właśnie układy podwójne, takie jak 17 Cygnus (HR 7534), uczą nas pokory wobec rozdzielczości naszego sprzętu. Znajdująca się w sercu Łabędzia gwiazda to fascynujący układ, który na moim zdjęciu został uwieczniony w szerokim polu, co pozwoliło na uchwycenie nie tylko głównego celu, ale i interesującego sąsiedztwa.
Analiza powiększeń (Cropy):
-
Crop 1: Układ 17 Cygnus (Składniki A i B) To powiększenie przedstawia główny cel sesji. 17 Cygnus to gwiazda typu widmowego F5, o jasności około 5.0 mag. Jej towarzysz (składnik B) jest znacznie słabszy (ok. 8-9 mag), co sprawia, że przy zbyt długich czasach naświetlania blask głównej gwiazdy może go „pochłonąć”. Separacja wynosi około 26 sekund łuku, co czyni ten układ wdzięcznym obiektem nawet dla mniejszych teleskopów.
-
Crop 2: Sąsiedni układ wizualny Drugie powiększenie pokazuje inną parę gwiazd znajdującą się w tym samym polu widzenia (prawdopodobnie układ tła lub szeroka para optyczna). Porównanie tych dwóch cropów pozwala dostrzec różnicę w jasności oraz barwie gwiazd – odcień 17 Cygnus jest wyraźnie cieplejszy, co wynika z jej temperatury powierzchniowej.
Wyzwania techniczne
Fotografowanie gwiazd podwójnych wymaga idealnego ustawienia ostrości (tutaj niezastąpiona jest maska Bahtinova) oraz stabilnej atmosfery (seeing). Jeśli atmosfera „pływa”, dwa punkty zlewają się w jedną elipsę. Na załączonym zdjęciu udało się zachować separację, co świadczy o dobrej kolimacji instrumentu.
Źródła:
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Gwiazdozbi%C3%B3r_%C5%81ab%C4%99dzia
2. https://en.wikipedia.org/wiki/17_Cygni
3. Układ podwójny poniżej: https://www.universeguide.com/star/hip97307
Zdjęcia: Marzec 2019 r.
Skład: DSS (10 najlepszych klatek + Darki i Biasy)
Obróbka: GIMP v2.10.6 + dodatki (Linux)
Lights: 10 x 38[s], ISO-1600;
Cygnus 17 – prawe górne powiększenie – Jasność to 5 Mag., układ podwójny gwiazd nocnego nieba w gwiazdozbiorze łabędzia.
